شخصى از لقمان پرسید: کدام انسانى، بدترین انسان است؟
لقمان فرمود: آن کس که باکى ندارد که مردم او را بدکار بنگرند.
شخصى به لقمان گفت: چقدر نازیبا هستى؟
لقمان در پاسخ فرمود: از قیافه من عیب مىگیرى، یا از نقاش قیافه من(خدا)
این نصیحت یادآور آن حکایتى است که شخصى هیکل ناهنجار شترى را دید، و گفت: همه اعضاى تو ناقوار و نامناسب و زشت است، شتر گفت: عیب نقاش مىکنى، زنهار!
موعظه تکان دهنده لقمان
اى پسر جان! اگر درباره مرگ شک دارى، خواب را از خود بران، در صورتى که قدرت بر این کار ندارى، و اگر درباره روز قیامت شک دارى، بیدارى از خواب را از خود دفع کن، در صورتى که چنین قدرتى ندارى، و اگر در این دو مورد بیندیشى مىبینى که جان تو در دست دیگرى است، زیرا خواب بسان مرگ است و بیدارى پس از خواب بسان برپا شدن قیامت، پس از مرگ است
از اندرزهاى تکان دهنده لقمان به پسرش این بود: یا بُنَى تَعَلَّمتَ سَبعَةَ آلافٍ مِنَ الحِکمَةِ، فَاحفَظ مِنها اَربعَاً وَ مُرمَعِى الى الجَنَّةِ: اَحکِم سفینتک، فانَّ بَحرَکَ عَمِیق، و خَفِّف حَملَکَ فانَّ کَؤُودٌ، و اَکثِرِ الزَّادَ، فانَّ السَّفَر بَعِیدٌ، وَ اخلِصِ العَمَلَ فانَّ النَّاقِدَ بَصِیر؛ اى پسرجان! هفت هزار حکمت آموختم، از میان این حکمتها چهار حکمت را فرا گیر و به آن عمل کن، آنگاه همراه من به بهشت حرکت کن: 1 - کشتى خود را محکم و استوار کن، چرا که دریاى (زندگى) ژرف و عمیق است. 2 - بار گناه خود را سبک کن چرا که گردنه عبور، بسیار سخت است. 3 - زاد و توشه فراوان براى راه سفر آخرت فراهم کن، زیرا این سفر طول و دراز است. 4 - عمل خود را خالص کن، چرا که بررسى کننده اعمال، تیزبین و دقت نگر است. سؤال از چهار چیز امام صادق علیهالسلام فرمود: لقمان، روزى پسرش را چنین موعظه کرد: اى پسر جان! مردم قبل از تو، براى فرزندانشان اموالى انباشتند، ولى نه آن اموال باقى ماند، و نه آن فرزندان باقى ماندند، بدان که تو همچون بنده مزدبگیرى هستى که او را به کارى دستور دادهاند، و مزدى براى کارش وعده دادهاند، بنابراین کارت را تمام کن و تمام مزدت را بگیر، و در این دنیا مانند گوسفندى مباش که در میان زراعت سرسبز افتاده و آن قدر از آن بخورد تا چاق گردد و مرگش همراه چاقیش باشد، بلکه دنیا را مانند پل روى نهرى بدان که بر آن مىگذرى و آن را وا مىگذارى، و دیگر به آن باز نمىگردى، خرابش کن و آبادش مساز که مأمور ساختنش نیستى (منظور دنیاى مادى است که هدف قرار گرفته و پل غرور و مستى شود) و بدان که فرداى قیامت وقتى در پیشگاه عدل خدا قرار گرفتى، از چهار چیز از تو بازخواست مىکنند: 1 - از جوانیت که در چه راه به پایان رساندى. 2 - عمرت را در چه راه تمام کردى. 3 - مالت را از چه راه به دست آوردى. 4 - آن را در چه راه مصرف کردى؟! بنابراین آماده پاسخ به این پرسشها باش، و از آن چه در دنیا از دستت رفته افسوس مخور، زیرا اندکِ دنیا دوام ندارد، و بسیارش از بلا ایمن نیست، پس آماده و هوشیار باش و در کارت جدى بوده و پرده غفلت را از چهره دلت بردار، و متوجه احسان خدا و شکر در برابر آن باش، و همواره توبه را در دلت تجدید نما، و قبل از فرا رسیدن مرگ، از فرصتها استفاده کن
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
نویسنده: 